شد محرم دیده ها دریاست می دانی چرا؟
کربلا چون محشر کبراست می دانی چرا؟
بر تن ارض و سما رخت سیه پوشیده شد
در همه عالم عزا بر پاست می دانی چرا؟
قحطی آب آمده در خیمه ی آل عبا
آب آنجا حرف بی معناست می دانی چرا؟
شیر مردان یک به یک در خاک و خون افتاده اند
خون از این غم در دل مولاست می دانی چرا؟
حضرت عباس(ع) در نزدیکی شط فرات
در میان لشکر اعداست می دانی چرا؟
اشک چشم کودکان از تشنگی خشکیده است
کام آنان نیز چون صحراست می دانی چرا؟
زیر تیغ دشمنان مولا حسین ابن علی(ع)
در میان قتلگه تنهاست می دانی چرا؟
در میان لشکر دشمن هیاهویی شده
بر سر انگشتری دعواست می دانی چرا؟
می کشد آتش زبانه از خیام کربلا
واز درون قتلگه پیداست می دانی چرا؟
غم فراوان است اما غصه این ماجرا
مثل کوهی سخت پا بر جاست می دانی چرا؟
هر زمینی تا قیامت سر زمین کربلاست
هر زمانی نیز عاشوراست می دانی چرا؟
